Vlak voordat ons boek verscheen vond ik in de piepkleine galerie Mevrouw Boon in Moordrecht een bijzonder kunstwerkje. Het was een ouderwetse wekker, oranje, met in plaats van wijzers een opgezette witte vlinder. Ja, er stonden ook andere wekkertjes met vlinders in andere kleuren, maar déze alleen trok mijn aandacht. Want de witte vlinder speelde een rol in mijn therapie. De vlinder werd voor mij symbolisch voor de therapeutische relatie, en hielp me om die aan te gaan.
Ik kocht ‘Time Flies’ als cadeautje voor mezelf en sindsdien staat het op mijn bureau. Jammer genoeg weet ik niet wie het gemaakt heeft. Er staat wel een nummer onderop, voorafgegaan door een sterretje (denk ik): *23434. Het staat dus in mijn blikveld, maar zoals zo veel voorwerpen in je dagelijkse omgeving zie je het op een gegeven moment niet echt meer.
(Inmiddels heb ik van Ron Eikenhout van Mevrouw Boon doorgekregen dat Time Flies is gemaakt door Daniël Pos, op Instagram te vinden onder de naam @posmeister.)
Wat gewoon is merk je niet meer op
Daar kwam verandering in toen ik gisteren vanachter mijn bureau een online workshop gaf aan auteurs. Ik geef marketingtraining en het thema was dit keer ‘Lezingen ter promotie van je boek’. Een van de opdrachten aan de deelnemers was: ‘Zoek een voorwerp in je huis dat een relatie heeft met je boek’.
Deze opdracht was tegelijkertijd de pauze halverwege de workshop, en dat gaf mij de gelegenheid om zelf ook om me heen te kijken naar een voorwerp dat met mijn boek te maken heeft. En daar zág ik hem opeens weer: de witte vlinder. En meteen begonnen er kwartjes te vallen. Want ik geef zelf ook lezingen naar aanleiding van ons boek (verschillende zelfs, voor verschillende doelgroepen) maar bij een ervan was ik nog niet tevreden over de opbouw. Maar met de vlinder als leidraad werd het opeens helemaal logisch.
De vlinder als leidraad
Ik gaf dus een training maar stak er zelf ook nog iets van op. Dat is helemaal niet gek, het gebeurt me regelmatig. Ook al is het duidelijk dat de deelnemers aan een training iets komen ‘halen’ en ik als trainer iets kom ‘brengen’ vindt er altijd ook een uitwisseling plaats. Sterker nog, als die er niet zou zijn zou ik mijn motivatie om te trainen snel verliezen. Na een training voel ik me vervuld en geïnspireerd door de inzichten die ik via de deelnemers heb gekregen.
En hoe zit dat in therapie? Niet veel anders, toch?
Je hoort er niet zo veel over omdat de cliënt centraal hoort te staan, soms op het krampachtige af. Maar ik denk juist dat het cliënten helpt om te weten dat zij ook effect hebben op hun therapeut. Dat is in ieder geval zoals ik het voel. Hoe zou dat komen? Ik denk dat het over gelijkwaardigheid gaat. Het is niet zo dat ik de mislukkeling ben en de therapeut degene is die alles wel op een rijtje heeft! We zijn allebei mensen met uitdagingen én veerkracht en de mogelijkheid om te leren en te ontwikkelen. De wetenschap dat ik ook een positief effect heb op mijn therapeut, ook zonder de details te weten, laat me voelen dat ik waardevol ben en dat geeft me moed en kracht.
Ik ben benieuwd hoe onze lezers, zowel de cliënten als de therapeuten, daar tegenaan kijken!
Verder lezen
Wil je meer weten over de lezingen? Klik hier voor de pagina over mogelijke lezingen, of bekijk de agenda op de homepage.
Wil je meer weten over mijn trainingen voor auteurs? Klik hier!
Blog ‘Een symbool dat helpt’ (ook over de vlinder) Klik hier.
