Het schijnt een nachtmerrie te zijn voor uitgevers: auteurs die denken dat ze zelf ook wel even een kaft kunnen ontwerpen. Nou ben ik inderdaad behoorlijk creatief, maar ik weet ook dat het een vak apart is. Maar toen er een illustrator genoemd werd die mogelijk iets stempel-achtigs kon maken voor onze kaft, gingen mijn radartjes toch draaien. Want ik maak al jaren stempels. Kleine stempels van gum. Zou ik iets groters kunnen maken, een echte linosnede, voor ons boek? Iets met een boom, zoals we al met de redacteur hadden besproken?
Ik heb er best lang over nagedacht voordat ik het durfde te opperen. Wat me uiteindelijk over de streep trok is dat ik het in ieder geval geprobeerd wilde hebben. Beter een kans wagen en mislukken dan eeuwig spijt hebben omdat ik het niet eens heb geprobeerd.
Op een onverwacht vrije zondag ging ik aan het werk. Ik begon met knippen en ging daarna voor het eerst met lino aan de slag. In deze blog (klik hier) vind je meer over dat proces.
Iedere keer dat ik nu de kaft zie, ben ik blij met mijn inbreng. En blij met de uitgever die me deze kans gaf.