fbpx

Als je een lastige periode aan ziet komen…

In ons boek kun je lezen hoe het komt dat ik de maand mei een lastige maand vind. Maar ik ben niet de enige die de maand mei koppelt aan mentale gezondheid: mei is internationaal uitgeroepen tot Mental Health Awareness Month.

Als je van tevoren al weet dat sommige dagen of periodes in het jaar lastig zijn, zou je zeggen dat je je daarop kunt voorbereiden. Extra rust inplannen bijvoorbeeld, of andere maatregelen nemen om ervoor te zorgen dat je jezelf zo goed mogelijk ondersteunt. Breng je hulpbronnen en hulptroepen in staat van paraatheid!

Tot zo ver de theorie. Nu de praktijk.

Ja, ik nam enkele maatregelen, zoals een vakantie inplannen met mijn dochter.

En helaas, ik slaagde er toch ook weer in om het een en ander te vermijden en weg te duwen. Waardoor ik me ‘opeens’ niet zo best voelde, dat niet kon plaatsen en het toch weer enkele dagen duurde voordat het kwartje wederom kon vallen. O ja, het is mei. O ja, dit heb ik ieder jaar. O ja, misschien is het verstandig om deze dagen even wat minder van mezelf te eisen.

Toen ik in therapie was ontdekte ik allerlei dingen die je kunt doen om je beter te gaan voelen. Ook nu nog kom ik allerlei nuttige dingen op het spoor in bijvoorbeeld boeken die ik lees en podcasts die ik luister. Een van de laatste tips die ik oppikte was dat het luisteren naar vogelgeluiden een positief effect heeft op je geestelijke gezondheid. Ik word vaak nét voor mijn wekker al uit mezelf wakker, en sinds ik dat weet van die vogelgeluiden neem ik ’s morgens in bed even bewust de tijd om naar het vroege vogelconcert te luisteren. Dat voelt echt fijn.

Veel van die zelfhulpacties zakken na een tijdje toch weer weg. Je vergeet ze. Daarom ben ik zo blij met mijn boek en met de aantekeningen die ik maakte tijdens therapie, want daardoor kan ik ze toch weer terughalen.

Als extra hulpmiddel heb ik ook een alfabet gemaakt met als thema ‘Knap je gegarandeerd van op’. Vandaag deel ik de eerste aflevering. Vogels luisteren staat er nog niet bij, dat komt pas vermoedelijk pas bij de V aan de beurt 😉

 

Van deze 4 A’s knap je gegarandeerd op

Afspreken

De mens is een sociaal dier. Spreek af met iemand die je graag mag, dat helpt. Even verbinding voelen. En even uit je eigen gedachtenspoor getrokken worden.

Ademen

Goed ademhalen schijnt bijzonder goed te zijn voor je gezondheid. Gisteren ontmoette ik Armanda Meulenberg, auteur van het boek ‘Levenslang zonder tralies’ en zij vertelde hoe belangrijk even goed ademen voor haar is. Dat had ik ook al begrepen uit het boek ‘Verademing’ door Koen de Jong en Bram Bakker. Toch maar weer eens erbij pakken…

Afwassen

Kleine huishoudelijke taken kunnen therapeutisch werken. Doe een simpel klusje, op je gemak en met je volledige aandacht. Dus nee, ff niet multitasken! Het is praktisch. Het is te overzien. Het geeft je het gevoel dat je zelf invloed hebt op je situatie. Je ziet effect van je inspanning. Het geeft voldoening. Het vermindert stress. Het is als een minimeditatie.
Laat ik nou net een hekel hebben aan afwassen… maar ik begrijp het principe. De was ophangen is ook goed.

Apps die steunen

Ja, daar heb ik jouw hulp bij nodig. Er zijn vast allerlei apps die steun bieden. Ik gebruik ze niet maar jij misschien wel. Ik hoor het graag!

Spreken over therapie

Tot slot even een actueel bericht: ik spreek op 11 mei 2023 over mijn boek bij de Zoetermeerse Zakenvrouwen, en op 26 juni geef ik een Gastcollege bij Fontys Hogeschool (studenten Verpleegkunde).

Daar wil ik meer van! Ik zoek gelegenheden waar mensen bij elkaar komen die interesse hebben in psychologie, therapie, mentale gezondheid, in boeken en auteurs en eventueel ook in netwerken en ondernemen.

Spreken over therapie

Naar aanleiding van ons boek ‘Denk je dat je mijn kunt helpen?’ kom ik graag vertellen hoe het is (als cliënt) om in therapie te zijn.

Of over hoe belangrijk het is om een netwerk te hebben als je ondernemer / ZZP’er bent en het even niet zo goed met je gaat.

Of over hoe het is om samen met je therapeut een boek te schrijven over je therapie en daar dus allebei open over te zijn.

Ons verhaal is interessant voor onder meer:
– studenten psychologie en verpleegkunde
– therapeuten, coaches, therapeuten in opleiding
– ondernemersnetwerken
– bibliotheken, boekhandels en leesclubs
– mensen die in therapie zijn / waren / willen en hun naaste omgeving

Eventueel kan de lezing worden gecombineerd met een workshop boekselen, een van de creatieve technieken die ik voor mezelf inzette in de tijd dat ik in therapie was, en waaraan ik in het boek zijdelings refereer.

Stuur me een persoonlijk bericht via de contactpagina van onze site denkjedatjemijkunthelpen.nl

Lichaam & geest zijn één geheel

Geestelijke gezondheid gaat hand in hand met lichamelijke gezondheid. Ook in de periode dat ik in therapie was besefte ik dat ik meer kon doen om mezelf te ondersteunen, zoals beweging, buiten zijn, verbinding ervaren met andere mensen en sporten. In ons boek ‘Denk je dat je mij kunt helpen?’ schrijven zowel psycholoog Adriaan van ’t Spijker als ikzelf (cliënt Loes) over deze holistische visie op gezondheid.

Hier ben ik aan het woord:

Holistische aanpak

Omdat ik zulke heftige reacties en zo´n stress voel in mijn lijf, bezoek ik een holistische masseur. Ik wil aangeraakt worden en ontspannen. Over de ontstoken peesplaten raadpleeg ik mijn vriendin, die fysiotherapeut is. Ze geeft me oefeningen en vertelt dat het lang kan duren. Ik lees dat depressie vaak samengaat met ontstekingen in je lichaam. Die heb ik, dus ik kies voeding en supplementen met een ontstekingsremmende werking. Ik heb grote moeite met het doorslikken van de pillen en ik ben twee weken intensief bezig om mijzelf dat te leren zonder over mijn nek te gaan. Ik begin met sporten onder begeleiding. Ik zoek bewust de zon op.

Ik doe kortom vreselijk mijn best om me beter te voelen. Ik noem sommige van deze dingen wel in mijn gesprekken met Adriaan, maar we gaan er nooit dieper op in. Dat vind ik jammer. Want waarom hebben we het hier niet over? Is het vervelend voor hem dat ik tegelijkertijd ook anderen voor mijn gezondheid inschakel? Is hij het oneens met mijn holistische aanpak? Of weet hij er niets van doordat het niet zijn terrein is?

 

En dit schrijft Adriaan onder meer:

het is een eenheid - Adriaan van 't SpijkerHet is een eenheid

In mijn opleiding moest ik iets leren over hersenen, zenuwen en over het stresssysteem van ons lichaam. Ik vond dat onzin, want psychologie gaat toch over emoties en over ons ‘geestelijk’ leven? In deze gedachten is de weerslag te zien van mijn opvoeding, waarin ik leerde dat het lichaam minder belangrijk is dan de ziel. Want het lichaam vergaat, maar de ziel blijft. Ik leerde dat we een lichaam hebben, maar een ziel zijn.

In mijn praktijk en door eigen ervaringen heb ik ontdekt hoe belangrijk ons lijf is. Dat dualisme onzin is. We hebben geen lichaam, maar we zijn het. En we hebben geen ziel, maar we zijn het. We zijn bezielde lichamen. Die eenheid is zo ontzettend belangrijk. Ons lichaam vertelt ons heel veel over hoe we ons voelen, en hoe we ons voelen heeft heel veel invloed op hoe ons lijf op een bepaald moment werkt.

Als ik boos ben dan voel ik die emotie mentaal, maar ook in mijn lijf. Ik krijg het warm en voel spanning in mijn spieren. Hetzelfde geldt voor alle andere emoties, deze zijn voelbaar in mijn lichaam. Hierdoor kan ik mijn lijf als een soort thermometer gebruiken: wat ik in mijn lijf voel, vertelt me soms hoe ik me emotioneel voel.

Het is voor je mentale gezondheid belangrijk dat je je lichaam leert ‘lezen’: wat vertelt mijn lichaam mij? Je lijf geeft je eerst vriendelijk signalen, met een beetje (spier) pijn of niet helemaal meer zoveel energie als eerst hebben. Als je daar niet naar luistert dan wordt je lijf steeds strenger, tot je uiteindelijk een keer uitvalt doordat je lijf zegt: ‘Nu is het wel even genoeg.’ Dan trapt je lijf hardhandig op de rem.

Dat vinden we vaak vervelend, want het komt altijd op een slecht moment. Je moet namelijk nog een deadline halen, een klant wacht op een presentatie of de verjaardag van je zoontje is morgen. Maar je lijf is onverbidde­lijk. Alleen als je je lijf goed verzorgt, doet je geest het ook goed. We zijn geen twee-eenheid van lijf en ziel. We zijn een eenheid van een bezield lijf.

 

Fit20 Gouda John OuwendijkIk ga al jaren naar John Ouwendijk van fit20 Gouda (en naar Joka – waarom moest je naar Frankrijk vetrekken?!). Het helpt mij echt om een vaste afspraak in de week te hebben en om tijdens het sporten persoonlijk begeleid te worden.

Ik train altijd alleen, zodat het echt even een moment voor mezelf is, zonder teveel prikkels. In deze sportschool geen publiek of harde muziek! In de 20 minuten van deze hoog intensieve training (langzame, gecontroleerde bewegingen) komen de belangrijkste spiergroepen aan bod.

Krachttraining heeft veel positieve effecten. Het kan je bloeddruk en je cholesterol verlagen. Het versterkt je hart en beschermt tegen hart- en vaatziekten. Het verbetert je stemming en verlaagt de kans op depressies. Het lijkt je ook te beschermen tegen dementie en cognitieve achteruitgang.

Denk je misschien dat 20 minuten sporten niet zoveel voorstelt? Doe dan even een proefles, ik spreek je graag na afloop! 😉

Boek in de wachtruimte

Oh en John: dankjewel dat ons boek in jouw wachtruimte mag liggen en dat je het cadeau deed aan je medewerkers. Ik weet dat je nog nieuwe medewerkers zoekt, dus als je in de buurt van Gouda woont, werk zoekt en interesse hebt in sport: kijk daar even naar! Je wordt intern opgeleid.

Herkenning: nuttig of overbodig?

Herkenning nuttig of overbodigJe kunt veel doen met woorden. Je kunt een tekst schrijven en met argumenten het ene beweren, maar net zo goed precies het tegenovergestelde, met andere argumenten. Als je het goed opbouwt gaat de lezer mee in jouw redenering.

Ik ben me daarvan bewust als ik iets opschrijf, maar helaas kan ik mezelf er ook flink mee dwars zitten. Bijvoorbeeld als het gaat om ‘herkenning’. Veel lezers geven aan dat ze de dingen die we beschrijven in ons boek zo herkenbaar vinden. Is dat positief of negatief?

Het ene moment ben ik daar blij mee, want mensen hebben nu eenmaal behoefte aan herkenning en het is fijn als het lukt om dat te bieden. Het andere moment ben ik verontwaardigd. Want ik ben heus niet hetzelfde als ieder ander, ik ben uniek… Net zo uniek als iedereen natuurlijk hahaha. En op wat slechtere dagen denk ik dat ik helemaal niet de moeite had hoeven nemen om alles op te schrijven, omdat zoveel mensen precies hetzelfde ervaren…

Maar als ik naga hoe het voor mijzelf is om een boek te lezen dat precies klopt, dan voel ik wat de waarde daarvan is. Of eigenlijk bedoel ik niet een boek dat precies klopt (want dat zou saai zijn) maar een boek waarin ik me herken, maar dan op een nieuwe manier. Waardoor kwartjes vallen. Waardoor de dingen die ik zo goed ken nét in een ander licht worden gezet. Waardoor ik een beetje groei. Dat is wat we ‘herkenning’ noemen. En als dat gebeurt bij onze lezer dan mag ik alleen maar heel erg trots zijn op ons werk.

Bovendien is de reden dat het zo herkenbaar is, voor iedere lezer iets anders. Soms is het de zelfkritiek, soms is het het contact met de therapeut, soms is het de angst bij het aanbellen, soms gaat het over het deurknopfenomeen…

Op welke manier vond jij herkenning in ons boek? Je kunt het ons laten weten op onder meer Instagram en Facebook.

Lezing over ‘Denk je dat je mij kunt helpen?’ 20-01-2023

Lezing boek Denk je dat je mij kunt helpenOp 20 januari 2023 spreek ik over mijn boek ‘Denk je dat je mij kunt helpen?’ tijdens de Nieuwjaarsbijeenkomst van het ondernemersnetwerk Vrouw en Busyness, in Gouda. Behalve de leden zijn ook andere vrouwelijke ondernemers van harte welkom.

Loes Vork is lid van Vrouw en Busyness en geeft een presentatie over de waarde van werken en het hebben van een netwerk, als het even niet zo goed met je gaat.

In september 2022 verscheen bij Uitgeverij Lucht het boek ‘Denk je dat je mij kunt helpen?’ waarin communicatiedeskundige Loes Vork en psycholoog en psychotherapeut Adriaan van ’t Spijker beschrijven hoe het is om in therapie te zijn. Dat Loes ondernemer is komt daarin zijdelings aan de orde, maar tijdens deze lezing staat het ondernemerschap wel centraal. Hoe belangrijk is het om samen te werken en te netwerken als ondernemer? En hoe belangrijk is het om, als het kan, te blijven werken, ook als je bijvoorbeeld een depressief hebt? En hoe belangrijk is een netwerk voor je mentale gezondheid?

De bijeenkomst vindt plaats in Ontmoetingscentrum Van Noord, Lekkenburg 1 te Gouda. Aanvang 20 uur. Inloop vanaf 19.30 uur. Voor leden (gratis) en niet-leden (€20,-) van Vrouw en Busyness (vrouwelijke ondernemers).

Denk je dat je mij kunt helpen? Nieuwjaarsbijeenkomst met Loes Vork

Nog zo veel meer te vertellen…

Loes Vork bij New Business RadioVandaag mocht ik tien minuten te gast zijn in het programma De Ondernemer Live #27 bij New Business Radio. Erg leuk natuurlijk, zo vaak kom ik niet op het Mediapark! Waar het vandaag ook gewoon druilerig en mistig was, net als in de rest van het land.

Ik versprak me overigens in de uitzending. Ik heb het boek natuurlijk wel zelf geschreven, maar niet alleen!

Na afloop had ik hetzelfde gevoel als ik had bij eerdere interviews, zelf bij de langere zoals de podcast van drie kwartier met Bram Bakker. Namelijk: ik heb maar een fractie verteld van wat ik kan en wil vertellen.

Dit is geen zelfkritiek

Ik ben ‘zeg maar’ bekend met zelfkritiek, maar ik voel dat dit anders ligt. Want het interview was goed. Het gesprek verliep plezierig, ik kon de vragen prima beantwoorden en ik denk dat ik dat op een informatieve én persoonlijke manier heb gedaan.

Ik heb onder meer verteld over hoe ik erachter kwam dat het niet zo goed met me ging. En dat veel mensen denken dat ze de enige zijn met problemen. Dat het een van de valkuilen van een ondernemer is om hard te werken om lastige gevoelens te ontlopen. En dat het juist bij het ondernemerschap past om verantwoordelijkheid te nemen voor je eigen gezondheid, om bereid te zijn om naar jezelf te kijken en om te veranderen. En dat het belangrijk is dat je een klik hebt met degene met wie je gaat praten.

Maar ik heb ook heel veel niet verteld. Natuurlijk moeten de luisteraars vooral ons boek gaan lezen voor het complete verhaal, maar ook dán zou ik nog zoveel meer willen vertellen… Dus vandaar deze blog(s) en de berichten op social media. En een volgend boek ligt ook wel in de lijn der verwachtingen.

Wat had ik vandaag allemaal willen vertellen? In ieder geval dat ik hoop dat mensen en ondernemers die met hun mentale gezondheid worstelen in ons boek herkenning en informatie vinden en dat ons boek bijdraagt aan meer openheid rondom in therapie zijn.

En ik had een vollediger antwoord willen geven op de vraag welke 3 tips ik heb voor mensen met depressieve klachten.

Interview Loes Vork De Ondernemer

Hier zijn ze (de 3 tips):

Je bent niet de enige

Als het mentaal niet zo goed met je gaat denk je dat je de enige bent. Dat is niet zo. Ook mensen die succesvol zijn hebben problemen. Voor iedereen is leven gewoon ook hard werken en uitdagingen aangaan.

Van contact knap je op

Als het niet zo goed met je gaat, heb je ook de neiging om jezelf terug te trekken. Logisch, maar niet handig. Want sociaal contact, al is het maar met één andere persoon, is juist iets waar je van opknapt. Dus neem initiatief en spreek met iemand af, ook al heb je geen zin.

Blijf werken als het maar een beetje mogelijk is

En: blijf werken als het ook maar een beetje mogelijk is, ook al denk jij (of je baas) dat je niks kunt. Met een burn-out ligt het anders, maar in de meeste andere gevallen kun je toch werken. Ook als je depressief bent, heb je toegang tot je kennis en je vaardigheden. Een deel van jou is depressief, maar het andere deel van jou bevat nog vele kwaliteiten.

Bovendien geeft werken structuur in je leven. Je moet dingen doen zoals opstaan, aankleden en naar je werk gaan. Als een klant mij belde voor een afspraak, zag ik dat echt niet zitten. Daarom stelde ik een datum over 2 weken voor, in de hoop dat ik me dan beter zou voelen. Wanneer die dag aanbrak voelde ik me echter nog steeds slecht, maar ik wilde mijn klant niet teleurstellen en liet de afspraak doorgaan. En tot mijn eigen verrassing verliep zo’n sessie uitstekend. Na afloop vertrok de klant blij en tevreden, en was ik zelf ook een beetje opgeklaard. Ik had even ervaren wat ik nog wel kon en waar ik goed in ben. Ik voelde me even waardevol, en dat was een belangrijk tegenwicht voor mijn zelfkritiek. En ik had een ervaring van verbinding met een ander mens.

Gelukkig zijn mijn klanten mooie, getalenteerde mensen. Het is een voorrecht om met hen te mogen werken. Dat is het fijne van werk doen dat echt bij je past, en van een marketingstrategie waarbij je jezelf niet alleen als ondernemer, maar ook als mens laat zien: open, eerlijk, persoonlijk en echt.

Wil je de uitzending terugluisteren? Dat kan o.a. via Soundcloud .
Je kunt het ook ZIEN via YouTube. Ik ben in beeld vanaf 1:09:21 (daar zie je de deur open gaan) tot 1:21:42

‘Ik durfde omdat ik jou ken’

Therapie en marketing

De marketingwetten gelden ook in de omgeving van therapie en hulpverlening, hoewel het bijna ongepast voelt om de woorden ‘marketing’ en ‘therapie’ in één zin te gebruiken. Marketing is mijn vak, en therapie was wat ik nodig had en waar ik samen met mijn therapeut een boek over schreef. Dus je ziet dat die twee woorden prima in één zin kunnen staan, maar zo bedoel ik het niet 😉

Een van mijn klanten is coach en zij vertelde dat iemand tegen haar zei: ‘Ik durfde hiermee naar niemand toe te gaan, maar wel naar jou omdat ik je ken.’ Die uitspraak had haar verrast. Want als coach vertoeft ze al jarenlang dagelijks in een wereld waarin mensen elkaar vertrouwen en met elkaar praten. Dan zou je bijna vergeten dat die wereld er ook heel anders uit kan zien.

Laat jezelf zien

Het is belangrijk voor coaches en therapeuten en andere hulpverleners om zichzelf te laten zien. Om letterlijk naar buiten te gaan zodat ze mensen ontmoeten. Om ook online vindbaar en zichtbaar zijn en daar iets van zichzelf te laten zien. Om te blijven vertellen over wat ze doen, ook al hebben ze het gevoel dat ze dat al duizend keer hebben gedaan. Want je klant vindt het moeilijk om te gaan praten. Je klant heeft niet alleen jouw hulp nodig als hij of zij in je spreekkamer zit, maar ook om daar überhaupt te komen.

Zelfs ín therapie zijn er dingen die (nog) te spannend zijn om te vertellen. Misschien voel je veel aan als hulpverlener, maar ik zou er maar rekening mee houden dat je, net als iedereen, ook je blinde vlekken hebt. Iedereen begrijpt dat het opbouwen van vertrouwen hier heel belangrijk is. En een van de factoren die bijdragen aan dat vertrouwen, is wederkerigheid. Dat je als cliënt voelt dat de therapeut ook open en kwetsbaar durft te zijn.

De coach kocht ons boek over therapie omdat ze zichzelf scherp wil houden en wil ontwikkelen in haar vak. Ik ben natuurlijk heel benieuwd wat ze van ons boek vindt! Bijna dagelijks ontvang ik via mail, social media en in ontmoetingen reacties van lezers, dat is heel bijzonder en fijn.

Wil je reageren op ons boek of misschien zelfs een review geven? Heel graag! Dat kan op verschillende manieren

  • Mail naar Loes (klik hier)
  • Plaats een review op Google (klik hier)
  • Schrijf een recensie op Hebban (klik hier)
  • Plaats een recensie op Facebook (klik hier)
  • Plaats een aanbeveling op Bestelbijdeauteur.nl (binnenkort mogelijk)

‘Denk je dat je mij kunt helpen?’ op social media
Facebookpagina van ‘Denk je dat je mij kunt helpen?’
Instagram account van ‘Denk je dat je mij kunt helpen?’

Het watertorentje van Schoonhoven

Er staat een mooi watertorentje in Schoonhoven, de plaats waar ik naartoe ging voor mijn therapie. Een sierlijk, rank torentje dat ik graag wilde tekenen vanaf het moment dat ik het zag. Net zoals het reizen met de bus voor mij voortaan gekoppeld is aan de periode dat ik in therapie was, is het watertorentje dat ook. Gebouwd in 1901 naar ontwerp van watertorenarchitect F.A. de Jongh (zie Wikipedia).

Hoewel het me erg leuk lijkt om dat torentje terplekke op straat te gaan zitten tekenen en ik zelfs organisator ben van sketchcrawls waarbij we op locatie gaan tekenen, durf ik dat niet in mijn eentje te doen. Ik zoek online een foto op en teken het torentje thuis in mijn art journal.

Als ik voor mezelf teken, teken ik graag naar voorbeeld maar zonder voorbereiding. Ik maak geen schetsen vooraf om te zien of het allemaal goed op mijn pagina zal passen, want ik weet dat mijn neiging tot perfectionisme dan de kans krijgt om alles te verzieken. Dus ik dwing mezelf om gewoon maar ergens te beginnen en te accepteren hoe het loopt. Bovendien kun je, net als dichterlijke vrijheid bij het schrijven, ook bij het tekenen de werkelijkheid naar je hand zetten als dat nodig is.

Dus ik begin ergens halverwege het torentje en werk het bovenste deel als eerste uit. Daarna is de onderzijde aan de beurt, maar dat past niet. Er is te weinig ruimte en ik kan op de foto ook niet zo goed zien hoe de basis van de toren eruit ziet. Ik verpruts het een en ander en besluit om een donker vlak aan te brengen aan de onderzijde. Dat wordt vies bruinig en ik ben teleurgesteld. Dat torentje, dat ik toch graag mooi had willen tekenen, staat in een laag modder die reikt tot de bovenzijde van de toegangsdeur en ik zie niet wat ik daaraan kan doen.

Net als mijn situatie, waarvoor ik twee maanden eerder in therapie ging. Ik liep vast en wilde graag met iemand praten. Niet met zomaar iemand, maar met iemand die écht zou kijken. Iemand die niet alleen het mooie torentje zou zien, maar ook de dikke laag stinkende modder waarin dat torentje staat. Iemand die weet hoe je een schep pakt om je modder geduldig en vastberaden, schep voor schep op te ruimen.

Mijn klacht was niet het probleem, maar de oplossing

Heb je wel eens met een emmertje in je handen op de wc gezeten omdat je niet alleen diarree had maar ook moest overgeven? Van mijn vijftiende tot mijn dertigste heb ik dit iedere vier weken gedaan.

Daardoor weet ik een heleboel dingen die ik net zo lief niet had geweten.

Bijvoorbeeld dat er op openbare toiletten geen emmertjes staan. Dat je je broek lastig weer omhoog hijst als je een kommetje van je handen hebt gemaakt om het een en ander op te vangen. Dat er op damestoiletten héél soms maandverband aanwezig is in het openbare gedeelte, maar nooit in het toilethokje zelf. Dat je wel naar huis mag van school omdat je ziek bent, maar dat je de weg naar huis alleen aflegt. Waar bermen zijn waar je kunt spugen zonder de stoep of straat te bevuilen. Dat je ook kunt overgeven terwijl je helemaal leeg bent. Dat de mensen om je heen het zat worden dat je iedere keer ziek bent en misschien alleen na afloop nog iets zeggen als ‘oh, je bent er weer’.

Dat de huisarts je pijnstillers meegeeft, terwijl je net hebt verteld dat je geen pillen kunt slikken. Niet alleen omdat je dan misselijk bent, maar ook omdat je niet weet hoe je een pil door moet slikken. Dat de huisarts dan voorstelt om pijnstillende zetpillen te gebruiken. Met diarree! En vervolgens uitroept dat ik die pillen dan maar op mijn nachtkastje moet zetten. Ik moest de pijnstillers toch maar proberen en als dat niet hielp kon ik naar het ziekenhuis voor een lichamelijk onderzoek. Beide voorstellen heb ik niet aangenomen.

Maar de belangrijkste les leerde ik helaas pas veel en veel later.

Dat mijn diarree en overgeven geen probleem waren of een defect, maar een oplossing. Een fantastische oplossing van mijn lijf om alle opgebouwd spanning en frustratie en alles wat ik verder nog maar binnen had gehouden, af te voeren. Letterlijk. En dat mijn huilbuien na afloop en nachtmerries vooraf daar ook bij hielpen.

 

Ik ben Loes Vork (1969), auteur van de boeken ‘Uitgelezen’ en ‘Denk je dat je mij kunt helpen?’. Ik zit zo vol gedachten en gevoelens dat het letterlijk voelt alsof ik uit elkaar kan barsten. Om dat te voorkomen schrijf ik, werk ik in mijn art journal, en heb ik nog minstens vijftig andere technieken in mijn persoonlijke gebruiksaanwijzing staan. Misschien heb je er wat aan.

 

Over geholpen worden en jezelf helpen

denk je dat je mij kunt helpen?Als je de hulp inschakelt van een therapeut of coach, dan vertel je waar je mee zit of wat je wil bereiken. En je stelt de vraag: ‘Denk je dat je mij kunt helpen?’

De therapeut zegt ‘ja’ en als je er dan ook nog een goed gevoel bij hebt, ga je samen aan de slag.

Vervolgens ontdek je dat je het toch echt zelf moet doen.

𝗭𝗲𝗹𝗳, 𝗺𝗮𝗮𝗿 𝗱𝘂𝘀 𝗻𝗶𝗲𝘁 𝗮𝗹𝗹𝗲𝗲𝗻, en dat is een belangrijk verschil. De therapeut staat naast je, ziet je, begrijpt je en houdt je scherp. Je voelt je gesteund terwijl je zelf het werk verzet.

Ik heb me als cliënt weleens afgevraagd wat ‘die therapeut’ nou eigenlijk zat te doen. Achteraf, na afronding van de therapie, kreeg ik daar wat beter zicht op. En nu ik samen met mijn therapeut een boek heb geschreven, zie ik nog beter wat een therapeut eigenlijk allemaal doet.

Ik zie ook hoe bijzonder dat is, dat iemand zich helemaal in jou verplaatst, om te begrijpen wat jij denkt en voelt en doet. En dat diegene dat doet op basis van onvoorwaardelijke acceptatie. Zonder voorwaarden, zonder oordelen en ook zo veel mogelijk zonder vertroebeling door eigen gevoeligheden of geschiedenis.

Moet je een ‘ernstig geval’ zijn om in therapie te gaan? Nou, ik vond mezelf totaal geen ernstig geval. Ik denk dat veel mensen dat van zichzelf denken, dat het niet ernstig genoeg is. Dus dat is geen goede graadmeter.

Wanneer dan wel? Adriaan (therapeut) verwoordt het als volgt in ons boek.

  • Als je vastloopt in je leven.
  • Als je ervoor open staat dat iemand met je mee kijkt.
  • Als je ervoor open staat dat iemand kritische vragen stelt.
  • Als je ervoor open staat dat iemand anders met je op zoek gaat naar patronen in je leven om die te doorbreken.

In therapie gaan is zelf verantwoordelijkheid nemen voor je gezondheid. Jij bent de enige die die verantwoordelijkheid kan nemen.

De 3 C’s waar je gegarandeerd van opknapt

Je kent ze wel, van die modellen voor succes of voor groei. Ik kon natuurlijk niet achterblijven!

Daarom heb ik 53 jaar onderzoek gedaan naar wat mij helpt als het allemaal even wat lastiger gaat.

Van je kleine teen stoten aan een verhuisdoos van je kind (in meerdere opzichten pijnlijk) tot ontdekken dat je brievenbuspakket-verzenddozen niet voldoen aan de eisen voor een brievenbuspakket.

Van een after-boekpresentatiedip tot winkelwagentjestress (precies jouw winkelwagentje heeft geen houder voor de zelfscanner). En ga zo maar door.

Ik hebt ontdekt dat de 3 C’s helpen, in alle gevallen!

1. Connectie

Verbinding met iemand anders. Eventjes oogcontact, een diepzinnig gesprek en alles wat daartussen ligt: ik knap ervan op. Jij vast ook. Een knuffel is ook goed; lichamelijke verbinding.

2. Creativiteit

Even wat tijd nemen om iets te laten ontstaan, voor jezelf. Om je te uiten, om te verwerken of om te genieten. Of alles tegelijk. Eventjes spelen.

3. Chocola

Toelichting overbodig.

Wat kun je doen?

In therapie besprak ik natuurlijk allerlei dingen die op dat moment niet goed gingen in mijn leven. Het is dan gewoon fijn om even te kunnen zuchten en klagen, maar dat was niet het belangrijkste. Uiteindelijk gaat het er toch om dat je bedenkt wat je in zo’n situatie nodig hebt en wat je zou kunnen denken en doen om jezelf te helpen.

Wat zijn de dingen die voor jou werken?

Verzamelde antwoorden:

De B van Buiten Bewegen
De H van humor
De K van Katcontact en Koffie
De R van Rust en Ruimte
De V van Vraag: ‘Kan ik er wat aan doen?’ Zo ja: doen!
De Z van Zon

Meer lezen? Bestel dan ons boek via de button hieronder!